Um Gottes-Christes-Himmels-Willen, na, geh weida, do weast no narrisch! Eian Ingwer-Sonstwas-Dää kannt's es selba saufna, mit dem schmier i mir höchstens meine Finger ei, woast scho, wegen meiner Gicht, oba saufn kost des doch auf gar koan Foi ned! Heast, SCHÜTT DA DEIN SCHEISS DÄÄ HI WO'D MOGST, OBA LOSS MA MEI RUAH, HIMMIHERGOTTSACK NOAMOI!
Und der feine Herr Byieni, jetz bass amoi auf, hear gonz genau zua: i bin ned dei Budsfrau, i bin d'Hausmoaschdere, verstähst, D'HAUSMOASCHDERE UND GANZ GWIES NED DEI BUTZFRAU, WEI WENN DES SO WEIDA GÄHD NOHAD HAU I DIR MIM BÄSEN OANE AUF DEI GOSCH'N DOSS D'STIANG OWAFOIST UND D'ZWÖF ABOSTL FÜR A REIBABAND OSCHAUGST. Host mi? Ha? Host mi? Du grosskotzada Nixnutz, Du nixnutzada! Und jetzt g'langt's ma.
|